- 3 min czas czytania
- PVC i zdrowie
PVC i zdrowie
PVC (polichlorek winylu) ma bezpośredni i pośredni wpływ na nasze zdrowie. Pośredni określamy jako uszkodzenie środowiska, które z kolei wpływa na nasze zdrowie. W tym tekście skupiamy się na bezpośrednim odniesieniu i gotowych produktach, z którymi mają kontakt handlowcy i konsumenci. Zagrożenia dla zdrowia ludzi w procesie produkcji PCW są tutaj tylko krótko wspomniane. Sam chlorek winylu (materiał wyjściowy do produkcji PCW) może powodować u ludzi raka i działanie mutagenne. Choroba VC" została uznana przez towarzystwa ubezpieczeń od odpowiedzialności cywilnej pracodawców za chorobę zawodową. Maksymalne dopuszczalne stężenie PVC w powietrzu wdychanym w miejscu pracy wynosi w Niemczech 0,3mg/m³.
Co to są plastyfikatory?
W kontekście tematu "PVC a zdrowie" chodzi o plastyfikatory. Są to dodatki/dodatki, które dodaje się do PVC podczas produkcji, aby mógł on ulec trwałemu odkształceniu i pozostał elastyczny. Określa się to mianem miękkiego PVC.
Zdecydowanie największą grupą plastyfikatorów są ftalany. I znów zdecydowanie najczęściej stosowanymi ftalanami są: DINP (ftalan diizononylu), DEHP (ftalan dietyloheksylu), DBP (ftalan dibutylu) i BBP (ftalan benzylu-butylu).
Wskazówka
Alternatywnie, tworzywa sztuczne mogą być również identyfikowane przez kod recyklingu, którym wiele produktów jest oznaczonych.
Jak plastyfikatory dostają się do organizmu?
Plastyfikatory nie są chemicznie związane z tworzywem PCW. Z czasem mogą więc ulatniać się w postaci cieczy lub gazu i być wdychane, na przykład bezpośrednio lub poprzez kurz domowy. Mogą być jednak również uwalniane z PCW poprzez bezpośredni kontakt z człowiekiem, na przykład poprzez tłuszcz w skórze, pot lub ślinę.
Zawartość ftalanów w produktach z PVC wynosi od ok. 8 do 30 procent, w zależności od grupy produktów. Zasada: Im bardziej miękki i elastyczny produkt, tym więcej plastyfikatorów zawiera.
PVC w gospodarstwie domowym
Repertuar przedmiotów codziennego użytku zawierających miękkie PCW jest ogromny: wykładziny podłogowe (od wykładziny PCV do wykładziny dywanowej), kable, okładziny ścienne, tapety, zasłony prysznicowe, artykuły dziecięce, pokrowce na foteliki, torby foliowe, zabawki (także dla zwierząt domowych), materace pneumatyczne, podeszwy butów, artykuły sportowe i rekreacyjne, rękawice winylowe, części samochodowe, artykuły erotyczne, sztuczna skóra, leki, buty gumowe, kredki, wózki dziecięce, artykuły kosmetyczne takie jak szampony, kremy przeciwsłoneczne i lakiery do paznokci oraz opakowania także artykułów spożywczych itp. etc. W procesie tym 98 procent wszystkich plastyfikatorów zużywa się w PCW.
Ta lista wykracza poza nasze portfolio produktów i obszar, w którym żyjemy. Możemy jednak wykorzystać ją do zilustrowania faktu, że - przynajmniej w krajach uprzemysłowionych - praktycznie każdy ma już plastyfikatory w swoim organizmie.
Zagrożenia dla zdrowia
Ftalany są szkodliwe dla zdrowia. Na przykład wątroba, nerki i jądra mogą zostać zaatakowane. Ogólnie rzecz biorąc, niebezpieczeństwa są znane od wielu lat i zostały również wystarczająco udowodnione przez badania naukowe. W 2012 roku, na przykład, szwedzkie badanie sugerowało, że osoby z cukrzycą są wyraźnie zanieczyszczone ftalanami.
W październiku 2021 roku w prestiżowym czasopiśmie naukowym "Environmental Pollution" pojawiło się badanie, które wykazało, że u osób w wieku od 55 do 63 lat poziom śmiertelności był bezpośrednio związany z ilością ftalanów wykrytych w ich moczu. W badaniu przebadano 5 300 dorosłych osób w okresie od 2001 do 2010 roku, przy czym do 2015 roku udokumentowano zgony. Wcześniejsze badania w USA również zidentyfikowały te związki. Ekstrapolując, szacuje się, że ftalany są tam odpowiedzialne za 100 000 zgonów rocznie.
W 2022 roku badanie opublikowane w Journal of the National Cancer Institute przez University of Vermont Cancer Center wskazało, że ftalany mogą przyczyniać się do rozwoju niektórych nowotworów u dzieci. Według badania ryzyko zachorowania na chłoniaka, takiego jak chłoniak Hodgkina lub nieziarniczy, wzrasta dwukrotnie, a na raka kości nawet trzykrotnie.
Czy mogę się chronić jako konsument?
Oczywiście, można przeprowadzić badania i uzyskać informacje. Nie wszystkie plastyfikatory w PCW są niebezpieczne lub toksyczne. Nie ma jednak ogólnego obowiązku oznaczania wszystkich plastyfikatorów zawartych w produkcie. Na żądanie, producenci są zobowiązani w ciągu 45 dni dostarczyć informacje przynajmniej o wszystkich składnikach swoich produktów, które znajdują się na liście substancji niebezpiecznych. Należą do nich wspomniane wyżej plastyfikatory DINP, DEHP, DBD i BBP.
Niestety jest też tak, że sporo grup produktów nie jest po prostu wykonanych z tworzywa sztucznego plus plastyfikatorów. Opublikowany w 2019 r. Badanie laboratoryjne Instytutu Badań Społeczno-Ekologicznych przebadali prawie trzy tuziny plastikowych przedmiotów codziennego użytku, w tym garnki po jogurtach, butelki po napojach i szamponach.
Wynik: 75 procent wszystkich testowanych produktów zawierało substancje uszkadzające ludzkie komórki. I to pomimo tego, że z ogólnej liczby 1400 odkrytych w nich chemikaliów, tylko 260 zostało zidentyfikowanych ponad wszelką wątpliwość.
Ale wracając do pytania: TAK, można się też w pewnym stopniu zabezpieczyć.
Życie całkowicie pozbawione kontaktu z PVC jest mniej więcej niemożliwe np. w Niemczech. Można jednak rozróżnić grupy produktów zawierających PVC na takie, których nie da się uniknąć (np. kable) i takie, z których czasem można całkowicie zrezygnować. Należą do nich ...
- ... opakowania na żywność. Nawet tworzywa sztuczne pochodzenia biologicznego, takie jak kwas polimlekowy, papier i tektura nie są automatycznie wolne od plastyfikatorów. Jeśli kupujesz nieopakowane na targu lub w sklepach, grasz bezpiecznie.
- ... wykładziny podłogowe i ścienne z PCV. Ponieważ istnieją alternatywy, które nie są szkodliwe dla zdrowia. Decyzje w tym sensie są trwałe i nie niosą ze sobą niepewności. Poza tym takie alternatywy są obecnie często znacznie wyższej jakości niż odpowiadające im produkty z PVC.
Wskazówka
Możliwe jest ograniczenie kontaktu z plastyfikatorami nawet bez ich unikania. Zwykłe regularne sprzątanie kurzu, nawet w biurach i sklepach z dużymi ekspozycjami, na przykład, zmniejsza ryzyko wdychania plastyfikatorów.