- 3 min czas czytania
Wywiad z Sebastianem Wendelem na temat aktualnego stanu i wykonalności recyklingu PCW (wykładzin podłogowych)
Recykling PCW, szczególnie w obszarze wykładzin podłogowych, jest obecnie przedmiotem wielu dyskusji. PCW jest powszechnie stosowanym tworzywem sztucznym, ale jego recykling jest trudny ze względu na jego skład chemiczny i zawarte w nim dodatki, takie jak plastyfikatory i metale ciężkie. Pomimo dziesięcioleci starań, wskaźnik recyklingu PCW w Europie pozostaje stosunkowo niski. Duża część odpadów PCW jest nadal spalana, co powoduje problemy ekologiczne.
Niemniej jednak, czynione są postępy: W szczególności dzięki nowym procesom recyklingu chemicznego, które umożliwiają usunięcie krytycznych dodatków i recykling PCW. Projekty takie jak Circular Flooring Consortium pokazują, że takie procesy są technicznie wykonalne, choć stanowią wyzwanie pod względem ekologicznym i ekonomicznym. Zapotrzebowanie na PCW z recyklingu rośnie, ale infrastruktura zbiórki i przetwarzania musi być dalej rozwijana, aby w pełni wykorzystać jego potencjał.
W tym kontekście Sebastian Wendel, dyrektor ds. zrównoważonego rozwoju w Grupie CLASSEN, omawia w wywiadzie wyzwania związane z recyklingiem PCW i przedstawia alternatywne materiały, takie jak CERAMIN, które mogą rozwiązać ten problem w dłuższej perspektywie.
PCW jest jednym z najczęściej stosowanych tworzyw sztucznych na świecie, ale jego recykling bywa trudny. Czy mógłbyś przedstawić nam aktualny stan recyklingu PCW - zwłaszcza w obszarze wykładzin podłogowych?
Sebastian Wendel:
Recykling PCW ogólnie stoi przed poważnymi wyzwaniami. Istnieją dwie podstawowe metody recyklingu: recykling mechaniczny i chemiczny. W procesie mechanicznym materiał jest sortowany, rozdrabniany i w razie potrzeby czyszczony przed ponownym wprowadzeniem do cyklu produkcyjnego. W przypadku złożonych produktów, takich jak wykładziny podłogowe, które zazwyczaj składają się z różnych warstw, które mogą zawierać różne polimery, a nawet naturalne materiały, takie jak korek, recykling mechaniczny staje się prawie niemożliwy. Recykling chemiczny mógłby teoretycznie rozwiązać te problemy, rozkładając materiał na poziomie molekularnym. Jednak i w tym przypadku istnieją znaczne przeszkody ekologiczne i ekonomiczne.
Wspomniałeś o przeszkodach ekonomicznych. Czy recykling chemiczny PCW ma w ogóle sens ekonomiczny?
Sebastian Wendel:
To jest właśnie sedno sprawy. Recykling chemiczny wymaga dużych nakładów energii i specjalistycznego sprzętu, co generalnie jest opłacalne tylko w przypadku bardzo dużych wolumenów produkcji. Nawet gdyby możliwy był pełny recykling PCW, obecna wiedza sugeruje, że proces ten byłby znacznie droższy niż produkcja nowego materiału. Jak dotąd sprawia to, że stosowanie tej metody jest mniej atrakcyjne dla firm. Chociaż istnieją projekty pilotażowe, takie jak projekt creasolv, który za cel postawił sobie PVC ze starych podłóg i przynajmniej usunąć krytyczne ftalany z materiału, ale jak dotąd jest to tylko projekt badawczy bez realizacji przemysłowej. O ile mi wiadomo, recykling chemiczny PCW nie został jeszcze wprowadzony na szeroką skalę.
Jeśli spojrzymy na aspekt ekologiczny, jaki jest wpływ PVC na środowisko i co dzieje się z problematycznymi substancjami, takimi jak plastyfikatory i metale ciężkie?
Sebastian Wendel:
Jest to poważny problem. PCW z wcześniejszych generacji często zawiera tak zwane „starsze dodatki”, tj. stare, obecnie częściowo zakazane substancje, takie jak stabilizatory metali ciężkich lub niskocząsteczkowe plastyfikatory, które są obecnie uważane za szkodliwe dla zdrowia i nie są już dozwolone. Jeśli PCW jest poddawany recyklingowi mechanicznemu, zawsze pozostaje pozostałość po sortowaniu zawierająca te substancje, która nie może zostać wykorzystana i musi zostać w jakiś sposób zutylizowana. Często jedyną opcją jest spalanie, co oczywiście nie jest idealnym rozwiązaniem.
Nieustannie toczą się dyskusje na temat alternatyw dla PVC, zwłaszcza w obszarze wykładzin podłogowych. Co sądzisz o tych alternatywach?
Sebastian Wendel:
Alternatywy dla PVC są absolutnie niezbędne, szczególnie w sektorze podłóg, gdzie PVC jest szeroko stosowany. Dzięki CERAMIN, Grupa CLASSEN opracowała innowacyjny materiał, który może zastąpić PVC w wielu obszarach. Jednak w przeciwieństwie do PVC, CERAMIN nie opiera się na plastyfikatorach i jest całkowicie oparty na poliolefinach. W rezultacie materiał ten w pełni nadaje się do recyklingu i oferuje zarówno korzyści ekonomiczne, jak i ekologiczne. Podczas gdy rynek PVC wciąż stara się zapewnić ekonomiczny recykling, CERAMIN oferuje prawdziwą alternatywę, która jest nie tylko nieszkodliwa dla zdrowia, ale także bardziej opłacalna w dłuższej perspektywie, biorąc pod uwagę wszystkie aspekty.
Dlaczego uważasz, że CERAMIN jest lepszą alternatywą dla PVC, szczególnie pod względem recyklingu i zrównoważonego rozwoju?
Sebastian Wendel:
CERAMIN ma kilka decydujących zalet. Po pierwsze, jest „zaprojektowany do recyklingu”, co oznacza, że nie tylko cykl życia podłogi, ale także możliwość recyklingu jej komponentów zostały uwzględnione od samego początku podczas opracowywania produktu. Ponadto można ją poddać recyklingowi bez skomplikowanych i energochłonnych procesów, które obserwujemy w recyklingu PCW. Po drugie, od momentu wprowadzenia na rynek nie zawiera żadnych niebezpiecznych dodatków, takich jak plastyfikatory lub metale ciężkie, które mogłyby powodować problemy podczas utylizacji lub recyklingu. Po trzecie, produkty CERAMIN są trwałe i oferują doskonałą jakość materiału, co czyni je zrównoważonym wyborem zarówno dla producentów, jak i konsumentów. Podczas gdy recykling PVC nadal osiąga swoje granice, CERAMIN oferuje proste, czyste i przyszłościowe rozwiązanie.
Sebastian Wendel od wielu lat odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu zrównoważonej orientacji Grupy CLASSEN. Od 2023 r. kieruje działem zrównoważonego rozwoju Grupy CLASSEN. Pracuje w branży podłogowej od prawie 30 lat, w tym prawie 20 lat w Grupie CLASSEN. Jest również członkiem zarządu Stowarzyszenia Wielowarstwowych Podłóg Modułowych (MMFA).
